‘We willen graag fondsen werven voor de inrichting van ons nieuwe woongebouw de Kameleon, maar de knowhow ontbreekt. De expertise willen we zelf graag opbouwen. Kunnen jullie ons begeleiden in dit traject?’
Met die vraag klopte Sprank, een zorginstelling voor verstandelijk beperkten, aan bij Transmissie. Voor de nieuwe locatie de Kameleon in het Groningse Leens ontbrak het geld voor gemeenschappelijke voorzieningen, zoals de keuken en de grote woonkamer. De bekostiging vanuit de overheid en de financiële draagkracht van bewoners met een Wajong-uitkering waren onvoldoende. Vandaar de noodzaak om, buiten de reguliere geldstromen, naar aanvullende financiële middelen te zoeken.
Kennis aanvullen met fondsenwervingsexpertise
Sprank had al de nodige (marketing)communicatiekennis in huis en wilde deze kennis graag aanvullen met specifieke fondsenwervingsexpertise. Een traject met training on the job was daarom een logische gedachte. Bij Transmissie werd een multidisciplinair team samengesteld om Sprank te helpen bij het werven van fondsen voor de inrichting van de Kameleon. Het concept-projectplan van Sprank werd van kritisch commentaar voorzien en de Transmissie-adviseurs hielpen ook bij het selecteren van de juiste (vermogens)fondsen. Het doornemen van de begroting vroeg extra aandacht, want Sprank krijgt overheidssubsidie en het indienen van aanvragen bij fondsen luistert dan nauw.
Waardevolle ervaring en een prachtig resultaat
Begin 2013 waren de veertien woonplekken in het nieuwe woongebouw de Kameleon ingericht en gereed voor gebruik. Met het geld van de fondsen konden prachtige gemeenschappelijke voorzieningen worden gerealiseerd. En Sprank deed waardevolle ervaring op om verder te gaan met het werven van fondsen voor nieuwe projecten.
Margreet van Buuren, beleidsmedewerker communicatie en strategie, is bij Sprank verantwoordelijk voor fondsenwerving. Zij zegt: ‘Met professionele ondersteuning van Transmissie zijn we erin geslaagd succesvol fondsen te werven voor de inrichting van de gemeenschappelijke ruimtes. Veertien jongvolwassenen met een verstandelijke beperking wonen nu met veel plezier op bereisbare afstand van familie en vrienden.’